نقش سلول های ریه در راهنمایی سیستم ایمنی چیست؟ - وبلاگ لوازم آشپزخانه

به گزارش وبلاگ لوازم آشپزخانه، محققان دانشکده پزشکی دانشگاه بوستون، در تازه ترین مطالعات خود به آنالیز نقش سلول های ریه در راهنمایی سیستم ایمنی بدن پرداختند.

به گزارش خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشکی وبلاگ لوازم آشپزخانه به نقل از مدیکال اکسپرس، ایمنی ریه برای مبارزه با همه بیماری های ریوی، از جمله کووید-19، ذات الریه، سرطان ریه، آسم و COPD لازم است. ایمنی ریه با ایمنی سیستمیک که تمرکز عادی تحقیقات و مداخلات زیست پزشکی است، فرق دارد، اما عوامل موثر بر ایجاد و تنظیم ایمنی ریه هنوز ناشناخته است. در حال حاضر یک مطالعه تازه نقش سلول های ریه را در راهنمایی سیستم ایمنی نشان می دهد.

محققان دانشکده پزشکی دانشگاه بوستون (BUSM) دریافته اند که کنترل ایمنی در ریه ها به وسیله سلول هایی که در فضا های هوا و سلول های اپیتلیال، با استفاده از مولکول تخصصی روبه روی ایمنی، MHC-II انجام می گردد، صورت می گیرد. این اپیتلیال MHC-II برای تعیین و نگارش سلول های ایمنی بسیار تخصصی به نام لنفوسیت های حافظه T (TRM) در داخل ریه لازم است.

سلول های اپیتلیال در ریه معمولا به عنوان حمایتی از عملکرد های تنفسی تصور می شوند، در حالی که MHC-II سلول های ایمنی را به سلول های ایمنی متصل می نماید، یافته ها نشان می دهد که MHC-II بر روی سلول های اپیتلیال ریه به سلول های TRM می گوید که کجا باید بروند و در آنجا چه کار نمایند. جوزف میزگرد، استاد علوم پزشکی، میکروبیولوژی و بیوشیمی در BUSM، نویسنده این مطالعه شرح داد که ریه تازه و غیرقابل پیش بینی است.

با تجزیه و تحلیل سلول های اپیتلیال ریه از مدل های انسانی و تجربی، محققان دریافتند انواع مختلف سلول های اپیتلیال مورد آنالیز MHC-II را بیان می نمایند و بیان آن را در طول عفونت ها افزایش می دهند. تنها عملکرد شناخته شده MHC-II آموزش سلول های ایمنی به نام سلول های T4+ CD4 است. در کشت سلولی، سلول های اپیتلیال ریه می توانند از این مولکول برای گفتن به سلول های T استفاده نمایند تا بتوانند به میکروب هایی که ممکن است باعث عفونت شوند، پاسخ مناسب دهند. قطعا فقط MHC-II بر روی سلول های اپیتلیال ریه منجر به تعداد و انواع و مکان های سلول های CD4+ T در ریه ها شد، اما نه خون، و تعیین شد که این سلول های خاص ریه مسئول راهنمایی ایمنی ریوی هستند.

محققان می گویند: مطالعه ما نشان می دهد که سلول های اپیتلیال ریه شبیه دروازه بانانی هستند که وظیفه دارند به طور مناسب محل قرارگاه سلول های CD4 TRM و توانایی آن ها را در مبارزه با عفونت های آینده آموزش دهند. با توجه به اینکه سلول های TRM، فراتر از نقش های محافظتی خود در ذات الریه، نقش مهمی در مبارزه با سرطان و تحریک آسم دارند، یافته های ما در درک، پیشگیری و درمان بیماری های متعدد ریه مفاهیم بیشتری دارد.

میزگرد گفت: این مطالعه علاوه بر این که نشان می دهد سلول های اپیتلیال ریه از MHC-II برای سازماندهی سیستم ایمنی در ریه استفاده می نمایند، بعلاوه دو یافته غیرمنتظره را نشان می دهد که از کشف اصلی خارج شده اند؛ اول، اینکه سایر مولکول های روبه رو با سیستم ایمنی برای رسیدن به سطح سلول به MHC-II بستگی دارند و در آنجا می توانند با سلول های دیگر تعامل داشته باشند تا دستورالعمل ایمنی خود را انجام دهند. ثانیا، عدم وجود MHC-II بر روی سلول های اپیتلیال ریه باعث تغییراتی در سیستم ایمنی محلی ریه می گردد که نتیجه نادر، اما جدی درمان های سرطانی را هدف قرار می دهد (درمان های مهارنماینده بازرسی). این منجر به کشف این شد که هدف مولکولی این درمان های سرطانی یکی از مولکول هایی است که برای رسیدن به سطح سلول به MHC-II بستگی دارد و این پیشنهاد که عوارض جانبی مضر درمان های بازدارنده بازرسی ممکن است ناشی از مهار سلول ایمنی باشد.

محققان تصور می نمایند که مداخلات (اعم از پیشگیرانه و درمانی) می توانند برای تقویت توانایی سلول های اپیتلیال ریه در تعدیل ایمنی ریوی طراحی شوند. به این ترتیب ما قادر خواهیم بود از سلول های اپیتلیال ریه خود بیماران برای فعال کردن نقش های محافظتی سلول های TRM در هنگام ذات الریه و یا سرطان ها استفاده کنیم، در حالی که بتوانیم نقش های پاتولوژیک آن ها را در طول آسم، در صورت ضرورت، خاموش کنیم.

این یافته ها به صورت آنلاین در مجله Nature Communications منتشر شده است.

بیشتر بخوانید