فن آوری های سبز - وبلاگ لوازم آشپزخانه

به گزارش وبلاگ لوازم آشپزخانه، هزینه های مربوط به انرژی مصرفی، علت اصلی شرکت ها برای حرکت به سمت توسعه فناوری های سبز بوده و این موضوع در چند سال اخیر از اهمیت بسیار بالایی برخوردار شده است.

توسعه فناوری های سبز

چکیده

هزینه های مربوط به انرژی مصرفی، علت اصلی شرکت ها برای حرکت به سمت توسعه فناوری های سبز بوده و این موضوع در چند سال اخیر از اهمیت بسیار بالایی برخوردار شده است.

تعداد کلمات 999/ تخمین زمان مطالعه 5 دقیقه

در این اواخر در درجه اول به علت افزایش قیمت نفت، هزینه های مرتبط با مصرف انرژی رو به افزایش گذاشته اند و هر چقدر این هزینه ها بالاتر بفرایند، قیمت توان مصرفی در محصولات فناوری اطلاعات هم بیشتر خواهد شد. یکی از ساده ترین راه ها برای جلوگیری از به هدر رفتن انرژی محصولات فناوری، توقف دستگاه هایی است که در حال حاضر از آنها استفاده خاصی نمی گردد. بیشتر رایانه های رومیزی موجود در شرکت های امروزی در ساعت های غیر اداری بدون آن که به آنها احتیاجی باشد همیشه به طور 24 ساعته در حال مصرف انرژی هستند. مراکز داده یا دیتاسنتر ها و سرورها هم نمونه دیگری از این دستگاه ها به تعداد می فرایند که در بیشتر مواقع سرویس های معدودی روی آنها اجرا می گردد و با قرار دادن آنها در حالت بیکار (Idle) می توان با حداقل تأثیر بر سرویس های مشتریان، مصرف انرژی را هم کاهش داد.

بسیاری از مجموعه های فناوری اطلاعات امروزی از برنامه های کاربردی استفاده می نمایند که بیش از 20سال از عمر آنها می گذرد. این نوع برنامه ها فزونی هایی دارند، از جمله این که به خوبی کار می نمایند و از پایداری بالایی هم برخوردار هستند. به اسم مثال یکی از این نوع برنامه ها را در فکر خود تصور کنید که در ابتدای کار روی یک سرور میانه نصب و راه اندازی شده است. فرض کنید مدتی بعد سرورها به روز شده و از نمونه های قدرتمند تری استفاده گردد. به تدریج و با گذر زمان، برنامه کاربردی که در اوایل کار خود بیش از 60 درصد یک سرور میانه را اشغال می کرد، در حال حاضر فقط 5 درصد از منابع سرور نو را احتیاج دارد. مصرف انرژی سرور بزرگ و قدرتمند نو بیشتر از نمونه میانه ابتدایی است در حالی که هنوز در سازمان از همان برنامه کاربردی بهره گرفته می گردد.

در زمانی که در جدال رایانه های مین فریم و سرورها، این سرورها بودند که پیروز از میدان بیرون آمدند، یکی از مسائل اصلی مقدار حرارتی بود که رایانه های مین فریم فراوری می کردند و ساختمان را تحت تأثیر قرار می دادند. در چنین مواقعی حرارت فراوری شده از مین فریم ها برای تأمین جزیی از گرمای ساختمان مورد استفاده قرار می گرفت. در بعضی از شرایط نامساعد هم برای هر وات مصرفی مین فریم، یک وات اضافی جهت خنک کردن سیستم احتیاج بود. احتمالا ًتا به امروز با از کار افتادن سیستم تهویه هوا در یک اتاق پر از رایانه روبرو شده اید. این موضوع یکی دیگر از جنبه های اتلاف انرژی را در شرکت های فناوری اطلاعات به ما نشان می دهد. راه های بسیاری وجود دارد که به وسیله آنها می توان در مجموعه های فناوری اطلاعات، مصرف انرژی دستگاه ها را بدون تأثیر منفی بر ارائه خدمات کم کرد.

بیشتر بخوانید: پیش به سوی محصولات سبز

تأثیرات زیست محیطی محصولات از کار افتاده

بسیاری از سازمان های امروزی بر کاهش هزینه های تأمین انرژی تمرکز دارند و همین موضوع خواسته یا ناخواسته تأثیرات زیست محیطی را کاهش داده است. آن چه امروزه در شرکت های فناوری اطلاعات کمتر مورد توجه قرار می گیرد، تجهیزاتی هستند که پس از اتمام عمر مفید کارایی خود را از دست می دهند. اجزای مختلف رایانه ها و تلفن های همراهی که امروزه مورد استفاده قرار می گیرند دارای مواد سمی هستند که پس از منسوخ شدن، تأثیر منفی عمده ای بر محیط زیست می گذارند. به همین علت در حال حاضر، مجازات های مختلف برای فراورینمایندگانی در نظر گرفته می گردد که نسبت به از بین بردن محصولات نهایی خود پس از اتمام طول عمر مفید توجهی نشان نمی دهند. اینجاست که فرآیند بازیافت محصولات الکترونیکی به میان می آید. این موضوع از اهمیت بالایی برخوردار است به لحاظ آن که در صورتی که نتوان یک محصول منسوخ را با روش درست بازیابی کرد تأثیر منفی زیست محیطی آن بیشتر از زمانی است که دور انداخته می گردد.

بعضی از مواد سمی موجود در دستگاه های فناوری اطلاعات که آسیب های زیست محیطی و بهداشتی قابل توجهی دارند عبارت هستند از:

سرب ـ این ماده که عموماً در لامپ های تصویر CRT و لحیم های به کار رفته در مدارات مجتمع وجود دارد، باعث آسیب شدید مواد تشکیل دهنده خون، سیستم عصبی و اجزای مختلف بدن می گردد.

کادمیم ـ ماده ای است که اغلب در اجزای نیمه هادی و تخته های مدارها وجود دارد، سرطان زا است و معمولاً به کلیه ها آسیب می رساند.

جیوه ـ این ماده عموماً در باتری ها و سوئیچ ها به کار می رود و سمی تر از سرب است.

هیچ کدام از این مواد هنگام استفاده کاربران از محصولات الکترونیکی تأثیر منفی نخواهند داشت و فقط زمانی که منسوخ شده و در معرض واکنش با هوا قرار می گیرند بسیار خطرناک می شوند. خبر خوب در این زمینه این است که امروزه قوانین بازیافت متعددی در بیشتر کشورهای دنیا تدوین شده است و این موضوع می تواند تا حد زیادی تأثیرات منفی فناوری اطلاعات را بر طبیعت و بهداشت کاهش دهد.

اگر چه فرآیندهای بازیافت مواد به کار رفته در محصولات الکترونیکی به طور صددرصد با محیط زیست سازگاری ندارند، سازمان های زیادی به شیوه ای مسئولانه دست به این نوع اقدامات زده و سعی دارند زباله های الکترونیکی (e-Waste) را به حداقل ممکن برسانند. این مسئولیت خطیر به کاربران دستگاه ها هم مربوط می گردد. به نحوی که بهتر است از محصولاتی استفاده گردد که فرآیند بازیافت آنها تعیین باشد و فراوری نماینده به جای انتقال مشکل، به حل آن توجه نشان دهد.

سازمان های دنیای برای جلوگیری از فراوری بیشتر زباله های الکترونیک

ائتلاف مواد سمی در سیلیکون به اختصار SVTC در اوایل دهه 80 تأسیس شد. هدف از راه اندازی این مجموعه، ترویج سلامت انسان ها و حفاظت از محیط زیست به وسیله پژوهش و سازماندهی مردمی اسم شده است. SVTC در حال حاضر در سراسر دنیا به آنالیز مسائل ناشی از زباله های الکترونیکی می پردازد و برای از بین بردن مواد سمی در تجهیزات الکترونیکی کوشش می نماید. این مجموعه با همکاری سازمان بازل و کمپین بین المللی حقوق بشر، فهرستی از استانداردهای مفید در این زمینه را تهیه نموده است. کنوانسیون بازل سازمان دیگری است که با عقد یک معاهده دنیای، در تنظیم حمل و نقل و دفع زباله های سمی ناشی از فناوری اطلاعات فعالیت دارد. این مجموعه هم کار خود را از اوایل دهه 80 شروع نموده و مدیریت حمل و نقل و دفع زباله های الکترونیکی را بر عهده گرفته است.

منبع: http://www.ettelaat.com

ارسال به وسیله کاربر محترم سایت: hasantaleb